Dobór oraz sezonowanie drewna
Dobór paliwa opałowego.
Wartość opałowa jest zależna od wilgotności oraz gatunku spalanego drewna. Największą wartością opałową charakteryzują się gatunki liściaste takie jak grab, buk, dąb, brzoza.
Gatunki drewna. |
Gęstość drewna świeżo ściętego[kg/m3]. |
Gęstość drewna całkowicie suchego [kg/m3]. |
Iglaste |
||
Sosna |
700 |
480 |
Modrzew |
760 |
600 |
Świerk |
740 |
430 |
Jodła |
1000 |
450 |
Liściaste |
||
Dąb |
1080 |
710 |
Wiąz |
950 |
680 |
Jesion |
920 |
750 |
Buk |
990 |
730 |
Grab |
1080 |
830 |
Olcha |
690 |
530 |
Brzoza |
650 |
650 |
Klon |
870 |
660 |
Lipa |
730 |
530 |
Z tabeli wynika, że na kaloryczność znaczący wpływ ma wilgotność drewna. Wilgotność ma również duży wpływ na zużycie opału w sezonie, gdyż duża część energii zużywana jest na odparowanie wody zawartej w paliwie. Ponadto duża zawartość wody niekorzystnie wpływa na system wymiennikowy czy kominowy urządzenia grzewczego przyczyniając się do nadmiernego osadzania się zanieczyszczeń.
Dlatego, wilgotność drewna opałowego nie powinna przekraczać 20%, a optymalna wartość mieści się w przedziale 10-18%.
Świeżo ścięte drewno nie nadaje się do palenia , gdyż zawiera ok 60-80% wody.
Na tempo schnięcia drewna wpływa stopień jego rozdrobnienia oraz warunki przechowywania. Ścinki drewna powinno się dokonywać w okresie zimowym, kiedy przestają w nich krążyć soki, wtedy zawartość wody związanej oraz kapilarnej jest najmniejsza. Po ścince obałki należ przeciąć na odcinki 35-50cm i jak najszybciej przerąbać na połówki lub ćwiartki. Rozdrobnienie pozwala na szybsze odparowanie wilgoci. Warto jednak pamiętać że, zbytnio rozdrobnione drewno spali się zbyt szybko.
Przygotowane drewno powinno być sezonowane przez okres 18 do 24 miesięcy w możliwie zadaszonym i przewiewnym miejscy. Wyjątek stanowi dębina, która ze względu na zawartość garbnika powinno się zostawić na wolnym powietrzu (oraz deszczu) na okres 12 miesięcy a następnie suszyć pod przykryciem przez 2-3 lata. Po tak przeprowadzonym sezonowaniu drewno ma miano powietrzno-suchego i można je przenosić do pomieszczeń zamkniętych przeznaczonych do składowania opału. Ze względu na higroskopijność drewna nie należy go przechowywać zbyt długo w pomieszczeniach wilgotnych, ponieważ może ponownie osiągnąć poziom 30% wilgotności.
Wysoka kaloryczność drewna z gatunków iglastych wynika z dużej zawartości żywicy. Takie drewno jednak zanieczyszcza system wymiennikowy oraz kominowy, a do tego spala się bardzo szybko dając przy tym nie wiele żaru, więc powinno się używać go tylko do rozpalania.
Wartości opałowe gatunków liściastych:
Gatunek |
Wartość opałowa |
|
kWh/mp |
kWh/kg |
|
Grab |
2200 |
4,2 |
Buk Czerwony |
2100 |
4,2 |
Dąb |
2100 |
4,2 |
Jesion |
2100 |
4,2 |
Robinia |
2100 |
4,1 |
Brzoza |
1900 |
4,3 |
Wiąz |
1900 |
4,1 |
Klon |
1900 |
4,1 |
Olcha |
1500 |
4,1 |
Wierzba |
1400 |
4,1 |
Topola |
1400 |
4,2 |
Liściaste średnio |
2100 |
4,2 |
Wartości opałowe gatunków iglastych:
Gatunek |
Wartość opałowa |
|
kWh/mp |
kWh/kg |
|
Daglezja |
1700 |
4,4 |
Sosna |
1700 |
4,4 |
Modrzew |
1700 |
4,4 |
Świerk |
1600 |
4,4 |
Jodła |
1500 |
4,4 |
Iglaste średnio |
1600 |
4,4 |
Uwaga!
Drewno opałowe dostępne na rynku często jest sezonowane nie dłużej niż kilka miesięcy. Przy zakupie warto dowiedzieć się kiedy drzewo zostało ścięte , aby przez odpowiednie przechowywanie uzyskać paliwo o optymalnej wilgotności.
Przygotowanie drewna opałowego wymaga dużego nakładu pracy, jednak efekty w postaci bezawaryjnego działania urządzenia są warte przysłowiowej świeczki.